„Eva Teva i więcej Tev” – Kathryn Evans – Wydawnictwo YA!

Ileż razy zdarzało nam się mówić, że nie chcielibyśmy się zestarzeć, że pragniemy być wiecznie młodzi? Ile razy chcieliśmy zatrzymać czas i przeżywać wielokrotnie ten sam dzień? Każdemu, kto choć raz wypowiedział w głowie takie życzenie, polecam przeczytanie książki „Eva Teva i więcej Tev” - gwarantuję, że przestaniecie patrzeć na nie w ten sposób. W tym przypadku pobożne życzenie może okazać się przekleństwem.

Teva jest na pozór zwyczajną nastolatką. A w każdym razie tak uważają jej znajomi i chłopak. Dziewczyna chodzi do szkoły, pasjonuje się krawiectwem, a do tego jest zakochana po uszy w Olliem. Ot, jak wiele innych dziewczyn. Nigdy natomiast nie zaprasza przyjaciół do swojego wielkiego, otoczonego wysokim murem domu. Dlaczego? No cóż, Teva ma dość dziwną „przypadłość”. A mianowicie raz do roku, w okolicy swoich urodzin, rozdziela się na dwie osoby. Nowa wersja przejmuje życie i wspomnienia poprzedniej. Natomiast poprzednia zostaje na zawsze uwięziona w wielkim domu, bez możliwości wychodzenia na zewnątrz i kontaktowania się z kimkolwiek. Takich wersji w domu jest już kilkanaście – zaczynając od najmłodszej, trzyletniej Evy, na piętnastoletniej Tevie kończąc. Ach, zapomniałabym – „poprzednie” wersje przestają się starzeć. Zostają uwięzione nie tylko w domu, ale też w ciele i umyśle dziewcząt, którymi były przed podziałem.

Historię Tevy poznajemy w momencie rozdzielania się jej na Piętnastkę i nową Tevę – przyszłą Szesnastkę. I nie byłoby w tym nic (subiektywnie) nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że tym razem po podziale wszystko przebiega nieco inaczej. Nowa Teva mimo przejęcia wspomnień i uczuć swojej poprzedniczki, nie odczuwa ich już tak samo intensywnie. Ma problem z uczuciami do Olliego, ceni ich wspólne wspomnienia, ale nie jest nim tak zafascynowana jak Piętnastka. Podchodzi też do życia dużo poważniej i dużo bardziej odpowiedzialnie, zwłaszcza w kwestii szkoły i swojej przyszłej kariery, z czego wynikają nieporozumienia między nią a jej chłopakiem – lekkoduchem. Jako pierwsza ma odwagę marzyć i planować – chciałaby pójść na studia i dalej się rozwijać, zamiast po roku utknąć do końca życia w starym domu. Natomiast główną różnicą między poprzedniczkami, a szesnastoletnią Tevą jest to, że jej kolejna wersja zaczyna upominać się o podział o wiele szybciej, a mianowicie już po sześciu miesiącach.

Nowa Teva jest zdezorientowana i przerażona. Zaczyna się zastanawiać, czy musi w końcu podzielić los swoich „sióstr”, jak w głębi duszy o nich myśli. Nie chce wieść takiego życia i szuka alternatywnych rozwiązań. Zakłada bloga, w którym opisuje swoje problemy, szuka wsparcia i pomocy. W końcu uznaje, że jedynym sposobem na uniknięcie przekleństwa jest powiedzenie o sobie światu. Utwierdza ją w tym fakt, że Piętnastka coraz częściej i odważniej się buntuje przeciwko swojemu losowi, a w końcu zaczyna wymykać się z domu, żeby spędzić czas ze swoim chłopakiem i znajomymi, za którymi najzwyczajniej w świecie tęskni. Sytuacja robi się nieciekawa, kiedy obie zaczynają pojawiać się w tych samych miejscach. Ludzie są zdezorientowani i zaczynają coś podejrzewać, głównie Ollie, dla którego Teva raz jest oschła, a raz nie może się od niego odkleić. Zwłaszcza, że dwie dziewczyny, które teoretycznie są tą samą osobą, mają zupełnie odmienne usposobienia. Pewnego dnia nowa Teva trafia do szpitala, gdzie chce opowiedzieć o sobie lekarzowi. Powstrzymuje ją przed tym matka, która całe życie poświęciła temu, by ukrywać i chronić kolejne wersje swojej córki. Tevie natomiast udaje się w końcu wydusić z kobiety prawdę na temat swojego ojca i wczesnego dzieciństwa… co całkowicie zmienia sytuację.

Czy Tevie uda się w końcu ujawnić swoją historię? Co takiego na temat ojca dziewczyny ukrywała jej matka przez szesnaście lat? Jak nowe informacje wpłyną na rozwój wydarzeń? Kim okaże się tajemniczy Pan Fikser z bloga Tevy? I przede wszystkim – czy dziewczynie uda się uniknąć przemiany i wieść dalej swoje życie, czy będzie musiała oddać je kolejnej wersji? I jakim kosztem?

Ta książka jest debiutem literackim Kathryn Evans. Aż ciężko w to uwierzyć, bo według mnie jest absolutnie genialna. Pomysł na historię, realizacja tego pomysłu, oprawa graficzna (tutaj pokłony dla wydawnictwa YA! <3) – majstersztyk. Jestem pewna, że autorka tak znakomitej książki jeszcze wiele razy pozytywnie nas zaskoczy i na pewno wkrótce będzie o niej głośno.

Książkę zaczęłam czytać niemal od razu po świetnej „Margo” i nie spodziewałam się, że coś będzie w stanie spodobać mi się równie mocno. Spodobało. Bardziej. Moja ocena – w pełni zasłużone 10/10. Gorąco polecam!

Zapraszam również na instagramowe konto wydawnictwa YA! (@ya_tu_czytam), gdzie możecie zobaczyć moje zdjęcie tej książki J